“Ağaçları yaşatmak tasamız bizim
Yaş kesen baş keser yasamız bizim.
Ağaçlar, hayvanlar dostumuz bizim
Doğanın yeşili nurumuz bizim.”
Genelde hazıra konan tek canlı türü ağaçlardır. İnsan, böcek, arı, kuş, güneş, rüzgâr, yağmur, sis, ısı, ışık hepsi bir arada ve uyum içinde onlara hizmet edip durmaktadır. Çünkü dünyamızın sessiz efendisidir onlar.
Kimi kuşlar, üzerlerine konan sinekleri savar, kimi böcekler onlara toz taşır, rüzgâr bir yandan besler diğer yandan arılar polen taşıyarak çiftleştirir. Yağmur ve sisle sulanır, insan ise budar, sular, bakımını yapar, özenle korur. Çünkü dünyamızın sessiz efendisidir onlar.
İşlerini sessizce gördürür, hizmetlerini sessizce sürdürür, karşılığını da vefalıca sunarlar; hem de en mükemmel şekilde üstelik böbürlenmeden, başa kakmadan ve de insanlara ders verircesine! Çünkü dünyamızın sessiz efendisidir onlar.
Ne kavga-gürültü ne bağırış-çağırış ne bir ıslık ne de rahatsız edici bir çığlık âdeta insanlara nispet yaparcasına! Çünkü dünyamızın sessiz efendisidir onlar.
Gözlere renk, gönüllere neşe bir de sağlık katarlar yaşama. Çünkü dünyamızın sessiz efendisidir onlar.
Ve işin özü, sözün özü budur ki dünyadaki cennetimizdir onlar. Çünkü dünyamızın sessiz efendisidir onlar.
Her şeyle ilgilenmek ve her şeye dikkat etmek ancak duyarlı insanların işidir. Duyarlı insan ile duyarlı olmayan insan arasındaki fark da bu olsa gerek.