Toplumun kültürü olarak devam etmesinde herhangi bir sakıca yoktur. Okutulmasına karşı çıkmanın kimseye yararı da yoktur. Hatta toplumlar için bir farklılık, bir zenginlik olarak kabul edilebilir.
Mevlid, Arapça bir kelime olup, doğum, doğum yeri, doğum zamanı gibi anlamlarda kullanılmıştır. Istılahı anlamda ise halk arasında, Hz. Muhammed’in (as) doğumu ile ilgili düzenlenen merasimlere denir.
Mevlidin okunuşu/çıkışı ile ilgili İslam Dünyası’nda öncelikle Mısır’da hüküm süren Fatımiler ile birlikte başlar. Osmanlılar döneminde de kesintisiz toplumdaki yerini korumuştur. Daha sonra çeşitli İslam beldelerinde farklı şekiller göstererek devam etmiştir. Ve bu güne kadar gelinmiştir.
Mevlid okuma geleneğinin İslam dini ile hiçbir alakası yoktur. Ama yine de İslam Dünyasında hâkim olan devletler tarafından korunmuş, okutulmuş ve okunmasında öncülük edilmiştir.
Dinde yeri olmadığı halde ibadet çeşitleri arasına sokulmuştur.
Türkiye’de laiklik olmasına rağmen devlet Diyanet İşleri Başkanlığı aracılığı ile zaman zaman radyo ve televizyonlarda farklı camilerde güzel sesli mevlithanlar tarafından teganni ile okutulmuş ve hiçbir sakınca görülmemiştir.
Bugün Türkiye’de okutulan Mevlid Süleyman Çelebi tarafından kaleme alınmış, şimdiye kadar da önemli gün ve gecelerde okutulmuştur. Üzülerek ifade edeyim ki, mevlidin dinde yeri olmadığı halde ibadet çeşitleri arasına sokulmuş, vazgeçilmez bir uygulama haline gelmiştir. Hatta ölünün üçüncü, kırkıncı ve elli İkinci günlerinde okunmuş ve dinin bir parçası olarak kabul görmüştür. Bu uygulama dinen kesinlikle doğru değildir, bidattir.
Mevlidin Müslümanların kültürü olarak yaşatılmasında sakınca yoktur
İslam âlimlerinin bir kısmı mevlidin okunmasına karşı çıkarken, bir kısmı ise belli ölçüler çerçevesinde, aşırılıktan uzak bir şekilde okunmasına cevaz vermişlerdir. Ama yukarıda da belirttiğim gibi mevlidin dinin bir parçası olduğunu kesinlikle kabul etmemişlerdir.
Ne var ki, mevlid halk arasında önemli bir ibadet olarak algılanmış, ölülerin ruhları için okutulmuştur. Halkın bu inancından istifade etmek isteyen mevlid okuyucuları (mevlidhanlar) okumayı ticari bir araç haline getirmişlerdir.
Sözün Özü: Biz istesek de istemesek de mevlid okuma geleneği devam etmektedir. Burada önemli olan mevlidin dinden sayılmamasıdır. Toplumun kültürü olarak devam etmesinde herhangi bir sakıca yoktur. Okutulmasına karşı çıkmanın kimseye yararı da yoktur. Hatta toplumlar için bir farklılık, bir zenginlik olarak kabul edilebilir. Yeter ki, mevlid metinleri abartılı olmasın ve dinin kutsalları ile karıştırılmasın. Bütün mesele bu.
Başka bir yazıda buluşuncaya dek esen kalın kıymetli okuyucularım.