Olgun kişi; aklıyla düşünen, aklıyla konuşan, aklıyla iş işleyendir. Araç olarak da silah olarak da aklını kullanan bu tür insanlar her zaman için güvendedir, saygındır, itibarlıdır. Aynı zamanda toplumda haklı olarak olgun kişiler diye nitelenir ve baş tacı edilirler. Gerektiği zaman ve durumlarda ayağa kalkmasını bildikleri gibi oturmasını da konuşmasını da ve yine yaşamdan ders alabildikleri için gerektiğinde üç maymunları oynamasını da yani kör, sağır ve dilsiz davranmasını da bilirler. Zira bu olgun kişi olmanın en belirgin durumudur.
Bunun tam tersi ise Fevri ve saldırganca davranmak, patavatsızca ve boş konuşmak, düşünmeden bir işe kalkışmak, plansız, programsız yola çıkmak, kısacası düzensiz, intizamsız, disiplinsiz ve kuralsız olmak ise ham insan olmanın en açık hâlidir. Halk arasında bu tür kişilere çiğ, hışır, züppe veya hoppa da denir. Bu sıfatların ana kaynağı cehalet, cehaletin ana sebebi de aklın devre dışı bırakılmasındandır. Hem bu tür kişilerin toplumda zerrece itibarları olmadığı gibi aynı zamanda her türlü tehlikelere açıktırlar. Hiçbir zaman güvende değildirler. Zira ahmaklığı cesaret, olgunluğu ise korkaklık sanan bu tür cahiller mukadder ve mukaddem olan o gün gelip çattığında –ki kesin çatacak- zira su testi su yolunda kırılır misalinde olduğu gibi akıllarını kullanmamanın faturasını en ağır şekilde ödemekle mükelleftirler.