“Gerçekten Biz, akıl erdirirsiniz diye, onu Arapça bir Kur’an olarak indirdik.” Yusuf/2
Öyle bir kitaba sahibiz ki; hem dünya hem ahiretimizin anlam kazanması için bizlere yol gösterici. Öyle bir kitap ki; her şeye gücü yeten, her şeyin yaratıcısı olan Allah’ın (c.c) kelamı. Öyle bir kitap ki; hiç yalan söylemeyen, seçilmiş, ümmi olan Muhammed Mustafa’nın(s.a.s) yüreğine nakşedilip kıyamete kadar hükümlülüğü sürecek. Bu ilahi bir garantidir. “Hiç şüphesiz, zikri (Kur’an’ı) Biz indirdik Biz; onun koruyucuları da gerçekten Biziz.” Hicr/9
Öyle bir kitap ki; okunduğu yerde meleklerin secdeye kapandığı, rahmetin inzal olduğu… Nasıl toprağın suya ihtiyacı varsa ruhun da Kur’an’a ihtiyacı var. Ancak onu hayatımıza hakim kılmakla yüreklerimiz ferahlar. Karanlıkların son bulmasının adıdır Kur’an. Hayatımızda olup bitenleri onun süzgecinden geçirmek gibi bir sorumluluğumuz var.
Kur’an’ın içindekileri okumak, okuduklarımızı anlamak, anladığımızı yaşamak bizim asli görevimizdir. Bizler; sırf bunun için yaratıldık. Başka bir şey için değil. Müslüman her anını ibadet şuurla geçirmeli.
Yükümüz ağır. Mayınlı tarlada yürümek gibi bir şey Müslüman olmak. Ama bu imtihandan geçip geçemeyeceğimiz ahiretteki durumumuzu belirleyecek. Mükafatı büyük olanın imtihanı da çetin olur. Sabretmek en büyük silahımız olmalı.
Kur’an bizleri aziz eylemek için gönderilmiştir. Bu izzete layık olmak her Müslümanın görevidir. Müslüman olmak ben Allah’lıyım(c.c) demektir.
Allah’ı (c.c) tanımak adına ne yapmalıyız?
Allah’ı (c.c) gerektiği kadar tanıyor muyuz?
Allah’ı (c.c) kimden öğreneceğiz?
Bu soruların cevabını elbette ki Kur’an’dan ve onu bizlere öğreten Resulullah’tan(s.a.s) öğreneceğiz. Ah bir merak etsek…bir dert edinebilsek…mesele çözüme kavuşacak ama nerde…dünya meşgalesi bizleri sarhoşa döndürdü.
Nasıl bir Allah’a inandığımızı gözden geçirmemiz lazım. Aksi takdirde inandığımızı din, tasavvur ettiğimizi de Allah olarak bileceğiz. Oysa bunu idrak edecek bir beyne sahip değiliz. Bu bizim harcımızda değil. Bizler Müslüman (teslim olan) olmamız hesabiyle bizleri yaratan Allah’a(c.c) inanırız.
Resulullah’ın emanet olarak bıraktığı Kur’an-ı Kerim’i kıraat etmekten! vazgeçip anlamaya başlamakla işe başlamalıyız diye düşünüyorum. Bu sayede kafamızda oluşan soruların cevabını bulup hayatımızı ona göre idame edebiliriz. Aksi taktirde hem dünyada işlerimiz yarım hem ahiret yurdundaki konumumuz meşhul bir hal alır. Akıbetimizi kimse tahmin bile edemez.
Kur’an resulluhın ahlakıyken bizler nasıl oluyor da bu ahlaktan nasiplenmeyi erteleyebiliyor, bu rahmetten nasiplenmiyoruz?
“Kur’an’sız bir hayatınız varsa ahiretini düşünmenize gerek kalmamıştır ” M.A
Andolsun, sana çiftlerden yediyi ve büyük Kur’an’ı verdik. Hicr/87
Selam ve dua ile……